انواع اندوخته ها

انواع اندوخته ها

تو این بخش میخواهیم درباره انواع اندوخته ها در حسابداری با شما به صحبت بنشینیم . اینکه انواع اندوخته ها در حسابداری به چند دسته تقسیم میشوند و کاربرد اونها چی هست . اصلا اجباری هستند یا اختیاری و مباحث مربوط به انواع اندوخته ها که در حسابداری وجود داره . بریم سرفصل مطلب مربوط به انواع اندوخته ها

منظور از اندوخته در حسابداری چیست؟

بخشی از سود خالص هر شرکت است که به دلیل الزامات قانونی،

تصمیمات هیئت مدیره یا مجامع عمومی شرکتها، برنامه‎های توسعه شرکت و … کنار گذاشته می‎شود.

با کنار گذاشتن سود خالص عملا سود قابل تقسیم کمتری بین سهامداران توزیع شده

و جلوی خروج منابع از شرکت گرفته می‎شود و باعث می‌گردد طلبکاران اطمینان بیشتری به وصول مطالبات خود داشته باشند.

برای درک بهتر اندوخته، تعریف سود خالص و سود قابل تقسیم را که در قانون تجارت کشور وجود دارد مشاهده می‎کنید:

تعریف سود خالص (ماده ۲۳۷ قانون تجارت): سودخالص شرکت در هر سال مالی عبارتست از درآمد حاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه ها و استهلاکات و ذخیره ها

تعریف سود قابل تقسیم (ماده ۲۳۹ قانون تجارت): سودقابل تقسیم عبارتست از سود خالص سال مالی شرکت منهای زیانهای سالهای مالی قبل

و اندوخته قانونی مذکوره در ماده ۲۳۸ و سایر اندوخته های اختیاری بعلاوه سود قابل تقسیم سالهای قبل که تقسیم نشده است.

انواع اندوخته ها:

به طور کلی به دو دسته اجباری و اختیاری تقسیم می‎شوند.

اندوخته اجباری اندوخته‎ای است که بر اساس الزام قانون تجارت باید در نظر گرفته شود و در نظر نگرفتن آن غیر قانونی است.

اما در نظر گرفتن سایر اندوخته‎ها فارغ از اینکه چه نوع اندوخته ای هستند اجبار و الزام قانونی ندارد

و افراد با تصمیم یا اختیارات خود آن را در نظر می‎گیرند. در نظر نگرفتن این نوع اندوخته مشکل قانونی ایجاد نمی‎کند.

1- اندوخته قانونی ( الزامات و محدودیتهای قانونی) تقویت بنیه مالی موسسه :
هیئت مدیره هر شرکت مکلف است هر ساله ۵ درصد (ماده۱۴۰ قانون تجارت)
از سود خالص شرکت را با عنوان اندوخته قانونی برای تقویت بنیه مالی موسسه با عنوان اندوخته قانونی اختصاص دهند و ذخیره نماید.
همین که اندوخته قانونی به ۱۰ درصد کل سرمایه شرکت رسید، ذخیره‌کردن آن اختیاری است.
2- اندوخته احتیاطی-سرمایه ای (برای مصارف عمومی و احتیاطی) افزایش سرمایه:
اندوخته احتیاطی بعنوان پشتوانه ای جهت بازپرداخت تعهدات به اشخاص ثالث و بستانکاران درنظر گرفته می شود.
3- توسعه و تکمیل( برای مقاصد خاص) به منظور پیشبرد اهداف وخط مشی موسسه و افزایش توان تولید و تشویق کار و روحیه کاری و… :
اندوخته طرح وتوسعه مهمترین اندوخته اختیاری است
که اگر با مجوز وزارت صنایع انجام شود از پرداخت مالیات نیز معاف می باشد.
 

✳️نکته: مطابق قانون مالیاتهای مستقیم ماده ۱۳۸شرکتهای صنعتی می توانند

تا ۵۰% از سود ابرازی برای توسعه و ایجاد واحدهای صنعتی جدید

به شرط کسب مجوز از وزارت صنایع و معادن و تصویب مجمع عمومی سالیانه اختصاص دهند و از پرداخت مالیات معاف می باشد.